Adam Gorajski

Adam Gorajski był najmłodszym synem Jana i Anny z Osmólskich. Był wykształcony i majętny. Wczesną młodość spędził na dworze hetmana Jana Tarnowskiego i tu uczył się rzemiosła wojennego, a na Podolu pełnił służbę w randze rotmistrza.
W latach 1579 - 1584 wraz z bratem Piotrem odbył podróże zagraniczne: Bazylea, Wittenbergia. Należał do najaktywniejszych działaczy kalwińskich, po śmierci ich przywódcy w województwie lubelskim, Stanisława Słupeckiego zajął jego miejsce.
Przyjaźnił się z wielu wybitnymi twórcami swojej epoki. Sebastian Klonowitc, mieszczanin i rajca Lubelski poświęcił mu dwa utwory, poemat "Goraidos" zawiera apologie rodu Gorajskich. Był posłem na sejmy a także deputatem do Trybunału Koronnego, gdzie pełnił funkcje marszałka sejmiku. Zmarł w roku 1602 pozostawiając córkę Teofilę oraz syna Zbigniewa, który po ojcu odziedziczył dobra biłgorajskie.
Przed założeniem Biłgoraja przedstawiciele rodziny Gorajskich zakładali
w okolicy osady leśne . Biłgoraj uzyskał atrakcyjne położenie a gwarantowane przez właścicieli przywileje powodowały, że rozwijał się w miarę szybko.