Przywileje mieszczan

Pragnąc pozyskać osadników w mieście, które uzyskało dogodne położenie na uczęszczanym szlaku handlowym z Jarosławia do Lublina, założyciel miasta i jego następcy wystarali się o nadaniu wielu przywilejów dla mieszczan biłgorajskich.
Pierwotnie odbywały się w mieście cotygodniowe targi w soboty, zaś w dniach 14 II, 03.VI i 29. IX - doroczne jarmarki .
Syn fundatora, Zbigniew Gorajski w potwierdzeniu aktu lokacyjnego w dniu 15. XI , 16.II. uznał zwiększenie ilości targów: nowe terminy to: zimowy (06.I ), wiosenny (29.III - 02.V), letni (06.VIII ) i jesienny (29.IX).
Terminy te połączono z terminami targów w miastach sąsiednich.
W późniejszym czasie (pierwsza połowa XIX wieku ) Biłgoraj miał prawo do dziesięciu, od roku 1843 - 11 jarmarków rocznie, od r. 1850 liczbę jarmarków zmniejszono do sześciu.
W tym czasie odbywały się dwa razy w tygodniu targi (we wtorki i piątki).
Oddzielną sprawą są przywileje dla cechu sitarskiego. W dniu 20.VI.1720r. w Kurowie właścicielka Biłgoraja, Konstancja Szczukowa potwierdziła przywileje dla cechu sitarskiego (w miejsce wcześniejszego spalonego w pożarze miasta).
Ten dokument regulował całokształt życia cechu.