Kościół pw. św. Marii Magdaleny
Kościół św. Marii Magdaleny został zbudowany w latach 1921 - 1928 jako szósta świątynia na tym miejscu. Pierwszą drewnianą kaplicę na miejscu cudownych objawień św. Marii Magdaleny wzniósł w 1603 roku kanclerz Jan Zamoyski. Pierwszy kościół drewniany zbudowany w 1644 roku został spalony przez Kozaków dowodzonych przez hetmana Bohdana Chmielnickiego w 1648 roku. Druga świątynia została spalona przez Szwedów w 1655 roku. Kolejna świątynia spłonęła w 1702 roku podczas wojny północnej. Ostania drewniana świątynia spłonęła od pioruna 22 VI 1794 roku. Decyzją ordynata Aleksandra Zamoyskiego przebudowano wówczas skrzydło klasztoru franciszkanów, którzy byli do 1864 roku gospodarzami parafii, na kościół. Ta piąta w historii świątynia pełniła swoją rolę do 1928 roku. Obecna świątynia została wzniesiona jako wotum za zwycięstwo w wojnie polsko - bolszewickiej według projektu architekta Jerzego Siennickiego. Kościół konsekrował 15 V 1932 roku biskup lubelski Marian Fulman. Świątynia jest trójnawowa i nawiązuje do renesansowo - barokowych form architektury polskiej.
W kruchcie kościoła znajduje się tablica poświęcona księdzu prałatowi Janowi Mrozowi, kapelanowi AK, który przez 40 lat pracował w parafii. W ołtarzu głównym jest obraz patronki kościoła św. Marii Magdaleny, zaś na zasłonie obraz Matki Boskiej Różańcowej, Ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa. W nawie głównej umieszczone są obrazy z płaskorzeźbą Matki Boskiej Bolesnej, Matki Boskiej Kodeńskiej, św. Franciszka z Asyżu, Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus, Matki Boskiej depczącej węża, Jezusa Miłosiernego.
W ołtarzach bocznych znajdują się obrazy św. Antoniego Padewskiego i Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. W lewej nawie bocznej umieszczone są obrazy św. Maksymiliana Kolbe, św. Mikołaja, zaś w prawej nawie bocznej obrazy Maki Boskiej Fatimskiej i Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z półksiężycem pod stopą. W oknach nawy głównej i naw bocznych umieszczone są witraże przedstawiające św. Jadwigę Królową, Zesłanie Ducha Świętego, Trójcy Świętej, św. Franciszka, Ukoronowania NMP, Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym.
W kompleksie budynków parafialnych występują także dzwonnica, kaplica św. Marii Magdaleny, budynek poklasztorny, Dom im. Jana Pawła II, Dom Księży Seniorów.
Murowany klasztor w kształcie litery L został zbudowany w 1778 roku z fundacji Konstancji z Czartoryskich Zamoyskiej. Budowniczym klasztoru był ojciec Józef Derberdraszewicz, który spierał materialnie i duchowo wojska Tadeusza Kościuszki. Sklepienia klasztoru są kolebkowe i kolebkowo - krzyżowe. Fasada budynku jest trójosiowa z dwukondygnacyjnym szczytem, na którym umieszczono rodowy herb Jelita Zamoyskich. W podziemiach klasztoru chowano zmarłych zakonników.
Na frontonie klasztoru od strony ulicy Tarnogrodzkiej umieszczone są w niszy rzeźby: św. Marii Magdaleny, św. Franciszka, Ojca Świętego Jana Pawła II i Prymasa Tysiąclecia kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Dzwonnica pochodzi z XIX wieku. Jest murowana, dwukondygnacyjna, zwieńczona trójkątnym szczytem, na którym umieszczona jest figura Matki Boskiej.
Kaplica św. Marii Magdaleny została wzniesiona na prawym brzegu Czarnej Łady na miejscu spalonej ostatniej drewnianej świątyni w 1794 roku. Murowana przeszła w 1856 roku gruntowną renowację. Wewnątrz kaplicy jest cudowne źródło św. Marii Magdaleny, ocembrowane. W ołtarzu kaplicy oraz św. Marii Magdaleny oraz drewniane rzeźby dwóch biskupów. Na ścianach kaplicy zawieszone są dwa czteropolowe rokokowo - ludowe obrazy. Przedstawiają one ośmiu pasterzy pasących bydło w Puszczy Solskiej, którzy usłyszeli głos bijących dzwonów; bartnika, któremu ukazuje się postać św. Marii Magdaleny oraz sześć scen przedstawiających cudowne uzdrowienia jakie stały się za przyczyną patronki tego miejsca.
