lek. med. Jan Kowalski
Maturę zdał 11 lutego 1947 r. Od połowy lutego do 1 października 1947 r. pracował w charakterze „pielęgniarza" (noszowego) w Szpitalu w Lublinie. W latach 1947 - 1952 studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie. 16 stycznia 1953 r. uzyskał dyplom lekarza medycyny.
Będąc studentem IV roku rozpoczął pracę zawodową w Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Lublinie. W sierpniu 1952 r. został powołany do służby wojskowej. Po jej odbyciu, na podstawie decyzji Komisji Przydziału Pracy, został skierowany do Szpitala Powiatowego w Biłgoraju. Pracę rozpoczął 1 lutego 1953 r. na Oddziale Chirurgicznym.
Funkcję Ordynatora Oddziału Dziecięcego pełnił od 6 marca 1956 roku do czasu przejścia na emeryturę, tj. do dnia 30 czerwca 1993 r.
W 1971 roku uzyskał tytuł specjalisty II stopnia w dziedzinie pediatrii.
Do 31 grudnia 1998 r. pracował w Poradni Chorób Płuc i Konsultacyjnej Poradni Dziecięcej.
Całe jego życie związane było z Biłgorajem, a przede wszystkim biłgorajską służbą zdrowia - służbą w pełnym tego słowa znaczeniu. Cały czas pracował równocześnie w szpitalu, Poradni Dziecięcej i Pogotowiu Ratunkowym. Przez ponad 20 lat pełnił funkcję orzecznika w Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej. Nawet po przejściu na emeryturę nie zaprzestał niesienia pomocy, służąc innym swoją wiedzą i doświadczeniem, poświęcając swój czas na pracę w Poradni Dziecięcej, Poradni Przeciwgruźliczej, różnych stowarzyszeniach jak: PCK, Stowarzyszenie „Bezpieczny Powiat", wspierał Radę Patronacką i Kolegium UMCS w Biłgoraju, na rzecz którego przekazał osobisty księgozbiór.
Za swoją ofiarną pracę otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień: za wzorową pracę w służbie zdrowia, medal 40 - lecia Polski Ludowej, odznakę za zasługi dla Zamojszczyzny, odznaczenie „Zasłużony Lekarz PRL", Srebrny Krzyż Zasługi oraz odznakę PCK za zaangażowanie w rozwój honorowego krwiodawstwa Polskiego Czerwonego Krzyża.
Był radnym Rady Miejskiej w Biłgoraju II kadencji w latach 1994 - 1998, gdzie przewodniczył Komisji Zdrowia, Spraw Socjalnych i Ochrony Środowiska. Szczególnym sentymentem darzył on Litwę i dlatego też przyczynił się do podpisania umowy partnerskiej z Kelme.
Praca zawodowa była ważnym elementem życia Doktora Kowalskiego. Wykonywał ją niezależnie od tego, czy otrzymywał za nią wynagrodzenie, czy też nie. Szczególną troską otaczał małych pacjentów - dzieci, okazywał im cierpliwość i serce. Nigdy nie przeszedł obojętnie obok dziecka, z każdym zamieniał kilka słów. Opiekował się dziećmi niezależnie od tego, czy dziecko było zaniedbane, czyste, biedne czy bogate. Dzięki Jego szczególnej opiece i trosce wiele dzieci przeżyło. Największą radość sprawiał mu uśmiech dziecka.
Przez całe życie pogłębiał swoją wiedzę, zawsze towarzyszyła mu książka. Czytał w języku niemieckim, angielskim, po łacinie, doskonale znał historię, literaturę piękną, filozofię, kochał kulturę i sztukę. Wiedział, że każdy dzień bez książki, bez pracy, bez niesienia pomocy tym, którzy jej potrzebują, bez służenia ludziom, jest dniem straconym.
Swoim autorytetem i spokojem gasił spory, walczył o ochronę środowiska naturalnego, zdobywał środki finansowe dla biłgorajskiego szpitala, a jego głos był zawsze głosem ważnym, mądrym i niezwykle trafnym.
